به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام عابدینی، استاد حوزه علمیه قم در محفل قرآنی که در قم برگزار شد، گفت: قرآن نازله حی قیوم است. اگر نگاه این باشد که قرآن حقیقت زنده می باشد، در این صورت وقتی انسان با قرآن ارتباط برگزار می کند، نیازش به قرآن بیشتر و مانوس می شود. در این صورت لحظه ای از قرآن جدا نمی شود و آنچه نیاز دارد از قرآن دریافت می کند و سوال بی پاسخ برای او نمی ماند.

وی گفت: اگر نگاه و اکرام به قرآن بیشتر شود، انس و محبت به قرآن بیشتر می شود و جدایی را نمی تواند تحمل کند. قرآن نامه محبوب است. با چنین نگاهی به قرآن عشق می ورزد و از آن محافظت می کند. اگر خانواده قرآنی می خواهیم خانوادگی در قرآن تدبر و توجه کنیم.

استاد حوزه علمیه قم عنوان کرد: اگر جامعه قرآنی شد خدا قرآن را سپری در مقابل دشمنان قرار می دهد و امت محافظت می کند. زبان قرآن فطرت است اگر در تبلیغ قرآن متن و اساس باشد و هر چه می خواهیم بگوییم با محوریت قرآن بگوییم در این صورت تبلیغ موثرتر می شود.

حجت الاسلام عابدینی گفت: اگر نگاه خدمت به قرآن باشد و رفیق شویم در این صورت در قیامت شفیع می شود. اگر این نگاه نباشد، در قیامت شاکی خواهد شد. لذا نیازمند به تغییر نگاه نسبت به قرآن داریم.

استاد حوزه علمیه قم عنوان کرد: ارتباط با قرآن تداوم وحی است چون با قرآن مرتبط هستیم. هرچه قدر اعضاء جوارح درباره قرآن طاهر باشد اثرگذاری آن بر قلب و نفس بیشتر است. اگر مطرح شدن قرآن نزدیک شدن به زمان ظهور است و کوتاهی کردیم، محرومیت محقق می شود. وقتی متوجه اتحاد بین قران و امام شدیم، باید در حی و حقیقت بودن قرآن مواظبت و از آن حراست و حفاظت کنیم.

وی افزود: وقتی نگاه به قرآن از باب حقیقت بودن باشد و آن را زنده و حی بدانیم، سوال ها بدون پاسخ نمی ماند. هر بار سراغ قرآن می رویم، ادب نسبت به آن را حفظ کنیم. هر چه قدر انسان عاشق قرآن باشد، دلتنگ آن می شود. در این صورت ارتباط با خدا قوی تر می شود.